Πώς ανεβαίνεις στο αεροπλάνο; Είναι καλύτερη η κατάσταση για τα άτομα με αναπηρία στο εξωτερικό; Πώς κοιμάσαι; Γιατί είναι αμαξίδιο και όχι αναπηρικό καροτσάκι; Βροχή ερωτήσεων για τη ζωή του και την καθημερινότητά του δέχθηκε το πρωί ο αθλητής στο παραολυμπιακό άθλημα boccia Γιώργος Τοπούζης από τους μαθητές της Γ’ Τάξης του Γυμνασίου Χασιώτη στην Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή στο πλαίσιο του μαθήματος Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή.

Συναντηση του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με το 2ο Ε.Ε.Ε.Κ. Πυλαίας-Χορτιάτη

Φέτος στo πλαίσιo των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων είκοσι μαθητές και μαθήτριες της Γ’ τάξης του Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, με τη μαθηματικό Νικολέτα Σατσλή, ασχολήθηκαν με το θέμα της συμπερίληψης, το να μην αφήνουμε, δηλαδή, κανέναν έξω από το σύνολο, από την κοινωνία. Δόθηκε έμφαση στο ότι η διαφορά είναι δικαίωμα. Αφού οι είκοσι μαθητές και μαθήτριες του Γ1 συζήτησαν για τις ομάδες που υπάρχει ανάγκη να συμπεριληφθούν, ασχοληθήκαν πιο διεξοδικά με το ζήτημα της αναπηρίας.

https://www.youtube.com/watch?v=hNkaa1Ua4ao&t=9s

Ραδιοφωνική εκπομπή

Ήμουν εθελόντρια στο ΚΕΠΕΠ  Άγιος Δημήτριος από όταν ήμουν 16 χρονών, που πήγαινα ακόμα στο Λύκειο. Γνώρισα τη Μέλπω (που είναι σήμερα η συναθλήτριά μου στο boccia) και γίναμε φίλες.

Όταν έγινα 18 άρχισα να πηγαίνω σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις ΑΜΕΑ ως συνοδός της Μέλπως και αυτό το ταξίδι συνεχίστηκε για 11 χρόνια. Κατά τη διάρκεια των ετών αυτών, μπήκα στην αρχιτεκτονική, την τελείωσα και πάντα έψαχνα τρόπο να συνδυάσω αυτούς τους δύο -φαινομενικά ασύνδετους- κλάδους.

Είναι Ελληνίδα αρχιτέκτονας και από τους ελάχιστους ανθρώπους παγκοσμίως, που μπορεί να φτιάξει από το μηδέν τον εξοπλισμό για αθλητές και αθλήτριες του boccia, ενός παραολυμπιακού αθλήματος, που παίζεται από άτομα με σπαστική τετραπληγία και μυοπάθεια. Πρόκειται για την 37χρονη Ελευθερία Καστρινάκη, απόφοιτη του τμήματος Αρχιτεκτόνων- Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, με διδακτορικό στην ειδική αγωγή.

Με “όχημα” την εταιρεία της στη Θεσσαλονίκη, την οποία ίδρυσε το 2017, εξοπλίζει με τις ράμπες της τους αθλητές κατηγορίας Bc3 (χωρίς κινητικότητα στα χέρια) πολλών εθνικών ομάδων ανά τον κόσμο και εξάγει εξοπλισμό σε κάθε γωνιά του πλανήτη. “Στον κόσμο υπάρχουν περί τις πέντε εταιρείες αντίστοιχες με τη δική μου, σε Κορέα, Αγγλία, Αμερική και Σλοβακία”, επισημαίνει και υπογραμμίζει ότι η κατασκευή ραμπών για τους αθλητές του boccia είναι μια απαιτητική δουλειά, αφού “καμία δεν είναι ίδια με την άλλη και έκαστη “κουμπώνει” αποκλειστικά και μόνο στις ανάγκες του αθλητή για τον οποίο φτιάχνεται”.

Είναι Ελληνίδα αρχιτέκτονας και από τους ελάχιστους ανθρώπους παγκοσμίως, που μπορεί να φτιάξει από το μηδέν τον εξοπλισμό για αθλητές και αθλήτριες του boccia, ενός παραολυμπιακού αθλήματος, που παίζεται από άτομα με σπαστική τετραπληγία και μυοπάθεια.. Διαβάστε περισσότερα εδώ:

«Μετά από αίτημα αθλητή Boccia της Εθν. Ιταλίας καταφέραμε να σχεδιάσουμε μια φτηνή κατασκευή για το άθλημα αυτό ώστε να βρεθεί σε κάθε Ειδικό Σχολείο , σε κάθε σύλλογο στη γειτονική χώρα. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα δυστυχώς δεν μπορούμε να το κάνουμε και αυτό με πονάει…», είναι τα λόγια της Ελευθερίας Καστρινάκη, της χανιώτικης καταγωγής αρχιτέκτονος μηχανικού ( ο πατέρας της από την Κάϊνα Αποκορώνου και η μητέρα της από το Ηράκλειο) που κατασκευάζει εξοπλισμό για αθλητές του Βoccia σε όλο τον κόσμο!